Drosera capensis – Rosulja pripada takozvanim biljkama mesožderkama, odnosno muholovkama. Potiče sa južnog dela Afričkog kontinenta. Sama biljka je zeljasta. Formira rozetu listova koji su u zavisnosti od varijeteta uspravni ili horizontalni. Vremenom, kako biljka odrasta, donji listovi se suše, novi izrastaju i tako se formira mini „stablo“, a biljka liči na malu palmu. Listovi su dužine 7-8cm. Na gornjoj površini lista smeštene su tanke dlačice na kojima se nalazi lepljiva sluz. Ova vrsta drosere lovi po principu da nakon što se plen zalepi, list se ubrzo uvrće ka centru biljke i plen biva zarobljen. Nakon što biljka svari plen, list se ponovo odmotava i isti proces može ponoviti još dva puta. Cveta tokom cele godine ljubičastim cvetovima na visokoj cvetnoj dršci. Po cvatnji, stvaraju se čaure sa semenom. Drosera capensis je najlakša za uzgajanje od svih drosera, pa možda i od celokupnog roda muholovki. Kao i sve muholovke, sadi se u beli treset. Tresetu se može dodati kvarcni pesak ili perlit. Zahteva dosta vlage, što znači zemlja uvek natopljena, a tacna uvek puna vode. Takođe se podrazumeva da voda kojom se zaliva biljka mora biti destilovana ili kišnica. U poređenju sa Dionaeom muscipulom koja izdržava prženje na direktnom suncu, D. capensis ne toleriše direktno sunce. Sasvim je dovoljno izneti je na balkon gde ima dovoljno svetla ili malo jutarnjeg sunca. Za razliku od većine, ova muholovka ne zahteva zimsko mirovanje što je i logično gledano odakle potiče. Dakle, nakon što se noćne temperature počnu spuštati ispod 10 stepeni biljku treba uneti u grejanu prostoriju, po mogućnosti staviti na prozor sa najviše svetla. Zalivanje se nastavljao kao i tokom leta. Razmnožava se semenom, odvajanjem mladica, polaganjem lista u zemlju. Seme je dosta sitno, skoro kao prašina i pri setvi se samo posipa po površini supstrata. Potom se supstrat vlaži i prekriva staklom/celofanom kako bi vlaga bila visoka i konstantna. Nakon što većina semena nikne, a to je za oko 20 dana, prekrivač preko saksije treba skinuti. O zalivanju treba voditi računa posebno dok su biljke mlade. Supstrat se nikako ne sme prosušiti. Drugi način je odvajanje mladih biljaka koje izrastaju uz matičnu biljku, može se vršiti tokom cele godine. Metoda koja daje najmanje rezultata jeste razmnožavanje iz lista. List se do pola zatrpa u supstrat nakon čega iz njega izrastaju nove biljke.